Ponad trzydzieści lat temu miałem okazję poznać pana Adama Sandauera. Połączył nas KPN i zbieżne poglądy na wiele spraw. Także podobna wrażliwość. W przypadku pana Adama Sandauera zaowocowała ona powołaniem stowarzyszenia Primum Non Nocere, które miało na celu ochronę praw pacjentów. Pan Adam Sandauer, zasłużony i nieco zapomniany działacz społeczny żydowskiego pochodzenia, zmarł wiosną 2023 roku. Jego ogromna praca wciąż jednak przynosi efekty. Znamionują ją również zmiany ustawowe, bo to właśnie stowarzyszenie Primum Non Nocere, jako pierwsze w Polsce, zaczęło wywierać presję na ustawodawców w tym zakresie. Zaowocowało to przyjęciem różnych rozwiązań, które są korzystne dla pacjentów. Ten proces trwa do dziś. Wpisuje się w niego powołanie Funduszu Kompensacyjnych Zdarzeń Medycznych.
W swoim życiu poznałem wielu ludzi, którzy pobyt w szpitalu wspominali przez pryzmat znacznego ubytku na zdrowiu. Kłopot w tym, że udowodnienie tego w sądzie nastręcza szereg trudności. To powoduje, że takie sprawy wygrywa się niezmiernie rzadko. Właśnie takim osobom polecam rozwiązaniami prawne, które weszły w życie jesienią 2023 roku.
Kto może ubiegać się o pieniądze z Funduszu?
Osoby, które podczas pobytu w szpitalu doznały:
- Uszkodzenia ciała,
- Rozstroju zdrowia,
- Uległy zakażeniu szpitalnemu.
Uwaga: W przypadku śmierci pacjenta, o świadczenie mogą ubiegać się członkowie jego najbliższej rodziny!
Zdarzenie medyczne musi mieć miejsce po wejściu w życie ustawy powołującej Fundusz, czyli nie wcześniej niż 6 września 2023 roku. Jest jednak pewien wyjątek od tej reguły. Dotyczy zdarzenia wcześniejszego, jeżeli pacjent dowiedział się o szkodzie po wejściu w życie ustawy. Wniosek można złożyć w ciągu roku od uzyskania informacji o zdarzeniu, jednak nie później niż w ciągu 3 lat od daty wystąpienia samego zdarzenia.
Jak otrzymać pieniądze z Funduszu?
Należy złożyć wniosek do Rzecznika Praw Pacjenta. Można to zrobić osobiście, za pośrednictwem poczty (adres: Rzecznik Praw Pacjenta, ul. Młynarska 46, 01-171 Warszawa) lub elektronicznie. W tym ostatnim przypadku należy podpisać go podpisem zaufanym lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
Jak sporządzić wniosek?
Wzór wniosku można go pobrać tutaj (znajduje się na dole strony, kliknij tutaj). Do składanego wniosku załączamy:
- dowód wpłaty i inne wymagane dokumenty (określone są we wzorze wniosku). Wniosek może złożyć również przedstawiciel ustawowy lub pełnomocnik osoby uprawnionej.
(wzór wniosku zamieszczony jest także w załączniku).
Opłata za złożenie wniosku
Wniosek wymaga wniesienia opłaty w wysokości 300 złotych (Bank Gospodarstwa Krajowego: 88 1130 1017 0020 1591 5120 0003 – taki numer konta podany jest na stronie Rzecznika Praw Pacjenta, należy sprawdzić jego poprawność przed wpłaceniem pieniędzy). W razie wydania decyzji o odmowie przyznania świadczenia, opłata nie zostanie zwrócona! W innych przypadkach podlega zwrotowi.
Uwaga: można zwrócić się do Rzecznika Praw Pacjenta z prośbą o zwolnienie z opłaty ze względu na trudną sytuację finansową. W takim przypadku należy załączyć dokument, który to uprawdopodobni (np. zaświadczenie z opieki społecznej, zaświadczenie z ZUS o wysokości emerytury itp.).
Przyznanie świadczenia kompensacyjnego
Uzyskanie świadczenia nie wymaga udowodnienia przez nas winy placówce medycznej. Wystarczy, że świadczenie zdrowotne zostało pacjentowi udzielone np. niezgodnie z aktualną wiedzą medyczną. Decyzja o przyznaniu świadczenia wydawana jest w ciągu 3 miesięcy od otrzymania kompletnego i prawidłowo opłaconego wniosku. W przypadku pozytywnego rozstrzygnięcia, czekamy na jej uprawomocnienie się. Wypłata pieniędzy następuje w ciągu 14 dni od złożenia przez wnioskodawcę oświadczenia (ma na to 30 dni od uprawomocnienia się decyzji), że zaakceptował wysokość świadczenia.
Wysokość wypłaconej kwoty
Wysokość świadczenia zależy oczywiście od wielu czynników. Na przykład stopnia rozstroju zdrowia. Możemy otrzymać od 2 000 do nawet 200 000 złotych. W przypadku śmierci pacjenta kwota świadczenia w odniesieniu do jednego wnioskodawcy wyniesie od 20 000 złotych do 100 000 złotych. W takim przypadku wniosek może złożyć: dziecko, rodzic, małżonek niepozostający w separacji, partner (konkubent) oraz przysposabiający lub przysposobiony. Wysokość świadczenia ustalana jest na podstawie szczegółowych wytycznych określanych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia.
Odmowa przyznania świadczenia kompensacyjnego
Decyzja o odmowie przyznania świadczenia wydawana jest w ciągu 3 miesięcy od otrzymania kompletnego i prawidłowo opłaconego wniosku. W takim przypadku przysługuje nam prawo do wniesienia odwołania. Składa się je za pośrednictwem Rzecznika Praw Pacjenta do Komisji Odwoławczej. Koszt odwołania wynosi 200 złotych. Dalszą drogę, w przypadku negatywnego rozstrzygnięcia w II instancji, stanowi skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Masz jakieś wątpliwości, chcesz wiedzieć więcej?
Wejdź na stronę i wypełnij ankietę. Pozwala ona zweryfikować możliwość złożenia przez Ciebie wniosku. Kliknij tutaj: Ankieta
Możesz też odwiedzić stronę Rzecznika Praw Pacjenta. Kliknij tutaj: Informacje
Zadzwonić na infolinię: 800 190 590
Lub wysłać e-mail: Napisz do nas - Rzecznik Praw Pacjenta - Portal Gov.pl (www.gov.pl)
Warto skorzystać z prawa do złożenia wniosku i dać sobie szansę na otrzymanie choćby części należnych pieniędzy. Warto też poinformować o takiej możliwości swoich znajomych, sąsiadów itp. Mowa zwłaszcza o ludziach starszych. Warto też uczulić w tym względzie Bezpłatne Punkty Pomocy Prawnej, w których opłacani z publicznych pieniędzy prawnicy, świadczą bezpłatną pomoc prawną dla obywateli.
źródło: Rzecznik Praw Pacjenta - Rzecznik Praw Pacjenta - Portal Gov.pl (www.gov.pl)
Napisz komentarz
Komentarze